خوشا ان بنده با عهد و پیمان                        که دارد بازگشتی با خداوند

به کام خویش اگر چندی رود راه                     چو باز اید نیاز آرد به درگاه

بنالد گاهی از سوز گدازی                              بمالد بر زمین روی نیازی

بجوشد بحر الطاف خدایی                              زگرداب غمش بخشد رهایی

  دل من مخزن اسرار خود کن                         چو شمعش روشن ز انوار خود کن

رهی بنمایم از شمع معانی                              مرا روشن کن اسرار نهانی

دخترک خنده کنان گفت که چیست

راز این حلقه ی زر

راز این حلقه که انگشت مرا

این چنین تنگ گرفته است ببر

راز این حلقه که در چهره ی او

اینهمه تابش و رخشندگی است

مرد حیران شد وگفت:

حلقه ی خوشبختی است , حلقهء زندگی است

همه گفتند: مبارک باشد

دخترک گفت:دریغا که مرا

باز در معنی ان شک باشد

سالها رفت و شبی

زنی افسرده نظر کرد بر ان حلقه ی زر

دید در نقش فروزنده ی او

 روزهایی که بامید وفای شوهر

بهدر رفت , هدر

زن پریشان شد و نالید که وای

وای,این حلقه که در چهره ی او

باز هم تابش و رخشندگی است

حلقه ی بردگی و بندگی است...

نمیدانم چه می خواهم خدایا

به دنبال چه میگردم شب و روز

چه می جوید نگاه خسته من

چرا افسرده است این قلب پر سوز

ز جمع اشنایان میگریزم

به کنجی میخزم ارام و خاموش

نگاهم غوطه ور در تیرگیها

به بیمار دل خود میدهم گوش

گریزانم از این مردم که با من

بظاهر همدم و یکرنگ هستند

ولی در باطن از فرط حقارت

به دامانم دو صد پیرایه هستند

از این مردم که تا شعرم شنیدند

برویم چون گلی خوشبو شکفتند

ولی ان دم که در خلوت نشستند

مرا دیوانه ای بدنام گفتند

دل من ای دل دیوانه من

که میسوزی از این بیگانگی ها

مکن دیگر ز دست غیر فریاد

خدارا,بس کن این دیوانگی ها

شب عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست.

میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه

هر چی منتظر شدن برنگشته،در را هم قفل کرده.

داماد سروسیمه پشت در راهمیره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه می شه.

مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: مریم ،دخترم ، در را باز کن.

مریم جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو.

مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده.

لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ، ولی رو لباش لبخنده!

همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند.

کنار دست مریم یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون یکی شده.

بابای مریم میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه، با دستایی لرزان کاغذ

را برمیداره، بازش می کنه و می خونه :

 
 
سلام عزیزم. دارم برات نامه می نویسم. آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه.

کاش منو تو لباس عروسی می دیدی. مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟!

علی جان

دارم میرم. دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم. می بینی علی بازم تونستم

باهات حرف بزنم.

 

 دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم. ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم.

دارم میرم چون قسم خوردم ، تو هم خوردی، یادته؟!

گفتم یا تو یا مرگ، تو هم گفتی ، یادته؟!

علی تو اینجا نیستی، من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟!

داماد قلبم تویی، چرا کنارم نمیای؟!

کاش بودی می دیدی مریمت چطوری داره لباس عروسیشو با خون

رگش رنگ می کنه. کاش بودی و می دیدی مریمت تا آخرش رو حرفاش موند.

علی مریمت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت.

حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره

می لرزه ، همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره.

روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد، یادته؟! روزی که دلامون لرزید، یادته؟!

روزای خوب عاشقیمون، یادته؟! نقشه های آیندمون، یادته؟!

علی من یادمه، یادمه چطور بزرگترهامون،

همونهایی که همه زندگیشون بودیم پا روی قلب هردومون گذاشتند.

یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش.

 
یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت که دیگه حق نداری اسمشو بیاری.

یادته اون روز چقدر گریه کردم، تو اشکامو پاک کردی و گفتی

گریه می کنی چشمات قشنگتر می شه!

می گفتی که من بخندم. علی حالا بیا ببین چشمام به اندازه کافی قشنگ شده

یا بازم گریه کنم. هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب که

چشمات تو چشمای من نیافته ولی

نمی دونست عشق تو ، تو قلب منه نه تو چشمام.

روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد چون

من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود که واسه آینده ام پول نداشت

ولی نمی دونست آرزوهای من تو نگاه تو بود نه تو دستات.

دارم به قولم عمل می کنم.

هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ.

پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم

.

نمی تونم ببینم بجای دستای گرم تو ، دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام

باشه. همین جا تمومش می کنم. واسه مردن دیگه از بابام اجازه نمی خوام.

وای علی کاش بودی می دیدی رنگ قرمز خون

با رنگ سفید لباس عروس چقدر بهم میان!

عزیزم دیگه نای نوشتن ندارم. دلم برات خیلی تنگ شده.

می خوام ببینمت. دستم می لرزه. طرح چشمات پیشه رومه.

دستمو بگیر. منم باهات میام ….

 
پدر مریم نامه تو دستشه ، کمرش شکست ، بالای سر جنازه ی

دختر قشنگش ایستاده و گریه می کنه. سرشو بر گردوند که به

جمعیت بهت زده و داغدار پشت سرش بگه چه خاکی

تو سرش شده که توی چهار چوب در یه قامت آشنا می بینه.

آره پدر علی بود، اونم یه نامه تو دستشه، چشماش قرمزه،

صورتش با اشک یکی شده بود. نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد

نگاهی که خیلی حرفها توش بود.

هر دو سکوت کردند و بهم نگاه کردند سکوتی که فریاد دردهاشون بود.

پدر علی هم اومده بود نامه ی پسرشو برسونه بدست مریم اومده بود که

بگه پسرش به قولش عمل کرده ولی دیر رسیده بود.

حالا همه چیز تمام شده بود و کتاب عشق علی و مریم بسته شده.

حالا دیگه دو تا قلب نادم و پشیمون دو پدر مونده و اشکای

سرد دو مادر و یه دل داغ دیده از یه داماد نگون بخت!

مابقی هر چی مونده گذر زمانه و آینده

و باز هم اشتباهاتی که فرصتی واسه جبران پیدا نمی کنند…

این داستان زیبا رو از سایت                http://www.mohamadreza70.blogfa.com    گرفتم ...

از مدیر سایت اقا محمد رضا تشکر می کنم  

دختری به کوروش کبیر گفت:

من عاشق شما هستم.

کورورش گفت : لیاقت شما برادر م است

که از من زیباتر است و پشت سر شما ایستاده است.

دخترک برگشت و دید کسی نیست.

کوروش گفت: اگر عاشقم بودی هرگز برنمی گشتی

بی تو بودن را معنا می کنم با تنهایی و آسمان گرفته

آسمان پر باران چشم هایم

بی تو بودن را معنا می کنم با شمع , با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است ؟

 کاش بودی و میفهمیدی وقت دلتنگی یک آه چه وزنی دارد!

لطفاهی نپرس دلتنگی چه معنی دارد؟

دلتنگی معنی ندارد... درد دارد...

سلام برهمگی خوبین؟خوشین؟ سلامتین؟ خوب خدا رو  شکر

بچه ها جونم من اینجا رو باز کردم تا همگی راحت باشیم با همدیگه   درد و دل کنیم

اینجا من همـــــــــــــــــــــه چی میزارم . پس دنبال هر چی میگردین

به موضوعات سر بزنین...

به مطالب قبلی هم یه نیگا بندازین بد نیست

تبادل لینک هم میکنم به شرط اینکه هفته ای پنج شیش بار بیای و نظر بدی

وگرنه

قصد توهین به هیچکس رو نداریم

انتقاد که نداره ولـــــ‌ـ ـــــــــــــی پذیرفته می شود..

سعی می کنم هر روز up شم ..

منتظر خودتون و نظرای خوشملتون هستم...

راستی کپی با ده  بیستا نظر  حلال  است ...

تو این پست نظر نذارین

دیـگـــر نه اشـکـــهایــم را خــواهـی دیــد

    نه التـــمـاس هـــایم را

    و نه احســـاســاتِ ایــن دلِ لـعـنـتـی را…

    به جـــایِ آن احســـاسی که کُـــشـتـی

    درخـتـی از غــــرور کـاشـتم....

     دور دست خاطره ها

انشب کنار پنجره,تنها کنار عکس

دریا کشیده بود خودش را کنار عکس

 دریا رسیده بود لب اسمان او

 وقتی که بود محو تماشا کنار عکس

 دریا دوید و پنجره هایش که بسته بود

 شد ناگهان چو عقده او,(وا) کنار عکس

دریا دوید و پنجره هایش وسیع شد

 دریا دوید و دید خودش را کنار عکس

 باران گرفته بود,و تا رد شدبهار

دامن گرفته بود به بالا کنار عکس

 باران گرفته بود و زمان ایستاده بود

 در چار چوب قاب شدن ها کنار عکس

 دنیا وفا نکرد و بهار تورا گرفت

 از چشم های ابی تو کنار عکس

 دنیا وفا نکرد و پدر,رفت ورفت ورفت

تا دور دست خاطره ها _ تا کنار عکس _