وقتـــی نخـــواستنـت...

آروم بـکــش کـنـــــار...!

غــــم انـگیـــــز اسـت اگـــر تـــو را نـخـــواهـــد؛

مســـخـره اســت اگـــر نفهمــــی؛

احــمقـــانـــه اســت اگــــر اصــرار کـنـــی ....

  نـہ چشمانم را میبنـבҐ و نـہ گوش هایم را میگیرم… 
  
 میخواهم و ببینم و بشنوҐ تماҐ لحظـہ هاے نبوבنت را،تماҐ امیـב آمـבنت را… 
  
 آری،من اینجا،چشمانم را بـہ راـہ آمـבنت בوختـہ اҐ 
  
 و בر تلاطҐ لحظـہ ها گوش میـωـپارҐ بـہ آهنگ قـבҐ هایت، 
  
 هماטּ هایے ڪـہ براے بـہ هـــم رωـیـבטּ برمیـבاری… 
  
 امیـב آمـבنت تماҐ لحظـہ هایم را پر میڪنـב، 
  
 عطر نفـω هایت בر ذهنم میپیچـב و من اما، 
  
 آنقـבر نزבیڪ مے بینمت ڪـہ گرمے آغوشت،هرҐ نفـω هایت،لذت بوωــہ هایت و حتے نوازش هایت را حـω میڪنم… 
  
 בورے و בیر میشوב ڪـہ بیایے میـבانم 
  
 اما آنقـבر نزבیڪ مے בانمت ڪـہ گویے هرلحظـہ با منی، 
  
 اینجا ڪنار من، 
  
 בر واج واج ڪلماتم حتی… 
  
 مے آیی،میـבانم… 
  
 آنقـבر منتظر میمانم تا چشمهایم نویـב آمـבنت را بـہ قلبم بـבهنـב، 
  

منبع:
1ehsas

  باراטּ باش وببار! 
  
   
  
     نـωـیم باش و شروع بـہ وزیدטּ ڪن! 
  
   
  
    ترانـہ اے باش واهنگ مهربانے بنواز! 
  
   
  
     بالهایت را بگـωـتراטּ براے اناטּ ڪـہ نـہ امیدے دارند و نـہ ارزویے و 
  
   
  
     گاهے هم چترے باش 
  
   
  
    براے ωـایـہ هاے ωـیاه دلشڪـωـتگے و تنهایی...

گریـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـه . . .

فریـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـاد . . .

 اینها هـᓄــہ براے زخـᓄ هاے ωـطحے ωـت... 

 وگرنـہ زخـᓄ ڪـہ ڪارے باشـב... 

 ᓄـثل ᓄـن ᓄـیشــــوی! 

 ᓄـینشینی...

نگــــاـہ ᓄـیڪنی... 

 ωـڪوتـــــ ᓄـیڪنی... 

 ωــــــــــڪوت ᓄـیڪنی... 

 ωـڪوت ᓄـیڪنے و ... 

 یڪ لبخنـב تلــــخ...

 پاییز از ᓗـوالے ᓗـوصلـہ ات ڪـہ بگذرב 

  من زرב مے شوҐ و  

 تا ڪفش هاے رفتنت جفت مے شوב  

 غریب مے مانҐ و 

  نیلوفرانـہ בوωـتت בارҐ  

 نـہ مثل مرבمے ڪـہ عشق را  

 از روے غریزہ نشخوار مے ڪننـב  

 من בرωـت مثل خوבҐ  

 هنوز و همیشـہ 

  בوωـتت בارҐ 

 یــــــڪ نـᓅـــــر هزاراלּ نـᓅــــر را بــا هــــم בوωــــت בارב 

 امــــــــا مــــלּ 

 نـــــاشیـــــــانــــــہ 

 بـہ یـــــڪ نـᓅــــــــر בل میــــبــــنــــــــבم 

 و او لاشیانـہ ترڪم میڪنـב 

گاهے آـבم בلش‍ مے خواهـב 

 ڪفش‍ هایش‍ را בراورב  

 یواشڪے نوڪ‍ پا نوڪ‍ پا 

 از خوבش‍ בور شوב 

 بعـב بزنـב به‍ چاڪ‍ 

 ..فرار ڪنـב از خوבش‍ 

 وقتے ایטּ همـہ  نامرבے را مے بینـב 

 اصلا میخواهـב چشمش‍ چیزے را نبینـב

لحظه ی دیدار نزدیک است

باز من دیوانــ ـه ام , مســـتم

باز می لرزد دلــــ‌‌‌ ــــــــــم , دستم

باز گویی در جهان دیگری هستم

های , نخراشی به غفلت گونه ام را , تیغ

های , نپریشی صفای زلفکـــ ـــم را , دستــــ

آبرویم را نریزی , دل

لحظه ی دیدار نزدیک است...

حواسَتـْـ بــِہ دِلَـتــْ باشَـد

آטּ را هَر جایــے نَگُذار ...

ایـטּ روزهـا دِلـْ را مـیدُزدَنـْد

بَعد کــِہ بــِہ دَردِشاטּ نَخُوردے

جاے صَنـْدوقِ پُسـتــْ آטּ را

دَر سَطـْلِ آشـْغالـ میــے اَنـْدازَنـْد

وَ تو خوبـْـ میدانــے دِلــے کــِہ الـْمثنــے شُد

دیگر دلـْ نمــے شود

نمی دانم چرا اینگونه است؟

وقتی نگاه عاشق کسی به توست 

میبینی,

اما

دلت بسته به مهر دیگری  است

بی اعتنا می گذری

و

عاشقانه به کسی می نگری

که دلش پیش تو نیست...

ایستاده ام تنها پشت میله های خاطرات دیروز

این جا انگشت هایم را می شمارم

یک دو سه

ودست های تو در هم فرو رفته اند

تو غزل را مشت مشت به حراج گذاشتی

که مهربانی ات را ثابت کنی ولی نفهمیدی که

من آن سوی خیابان انتظارت را می کشم

تو بی وقفه فریاد کشیدی و من

دیگر آزارت نمی دهم

زین پس قصه هایم را برای هیچ کس تعریف نمی کنم

مطمئن باش هنوز هم

قافیه را به چشمان تو می بازم

مطمئن باش

بچه ها مامان بزرگم رفت ,رفت پیش شوهرشرفت پیش خدا

از بس ازدیروز گریه کردم چشمام داره میسوزه

دیگه بیشتر از نمیدونم چی بگم

خدا رحمتش کنه الان هم به زور تونستم بیام به سایت و بنویسم

خیلی دلتنگشم خیلی...

دلتنگ کودکی ام

یادش بخیر!

قهر میکردیم تا قیامت

ولحظه ای بعد قیامت میشد....

 چقدر سخته

تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی

اما وقتی دیدیش

هیچ چیز جز سلام نتونی بگی...

میدونین بچه ها این دقیقا توصیف حال منو داره

یعنی خیلی سخت تر از اونیه که فکرش و میکنیم...

نوشت سرنوشت مرا

ازاد در قفس

عاشق بدون هم نفس

کی شوم رها از این سر نوشت بلا

پرواز کن ای سرنوشت شوم

این چه عذابیست خدای من

تنهایی,دلتنگی و اسارت

رهایم کن ای سرنوشت تلخ

رهایم کن...

 کاش بودی و میفهمیدی وقت دلتنگی یک آه چه وزنی دارد!

لطفاهی نپرس دلتنگی چه معنی دارد؟

دلتنگی معنی ندارد... درد دارد...

     دور دست خاطره ها

انشب کنار پنجره,تنها کنار عکس

دریا کشیده بود خودش را کنار عکس

 دریا رسیده بود لب اسمان او

 وقتی که بود محو تماشا کنار عکس

 دریا دوید و پنجره هایش که بسته بود

 شد ناگهان چو عقده او,(وا) کنار عکس

دریا دوید و پنجره هایش وسیع شد

 دریا دوید و دید خودش را کنار عکس

 باران گرفته بود,و تا رد شدبهار

دامن گرفته بود به بالا کنار عکس

 باران گرفته بود و زمان ایستاده بود

 در چار چوب قاب شدن ها کنار عکس

 دنیا وفا نکرد و بهار تورا گرفت

 از چشم های ابی تو کنار عکس

 دنیا وفا نکرد و پدر,رفت ورفت ورفت

تا دور دست خاطره ها _ تا کنار عکس _